کوچه

#ملمعسَل المَصانِعَ رَکباً تَهـیـمُ فی الفَلواتِ (1)تو قدر آب چه دانی که در کنار فراتی شبم به روی تو روزست و دیده‌ ام به تو روشنوَ اِن هَجَرتَ سَواءً عَشـیّــتی و غـداتی (2)اگر چه دیر بماندم امید برنگرفتممَضی الزمانُ وَ قلبی یَقول أنکَ آتٍ (3)من آدمی به جمالت نه دیدم و نه شنیدماگر گلی به حقیقت عجین آب حیاتیشبان تیره امیدم به صبح روی تو باشدوَ قد تُفَـتّــَشُ عَینُ الحیوةِ فی الظلماتِ (4)فــَکــَم تُمرِّرُ عَیشی وَ أنتَ حامِلُ شَهد ٍ (5)جواب تلخ بدیعست از آن دهان نباتینه پنج روزه عمرست عشق روی تو ما راوَجَدتَ رائحةَ الوُدِّ إن شَمَمتَ رُفاتی (6)وَصَفتُ کلَّ ملیح ٍ کما یُحِبّ و یَرضی (7)محامد تو چه گویم که ماورای صفاتیاخافُ منکَ وَ ارجُوا و استغیثُ و ادنو (8)که هم کمند بلایی و هم کلید نجاتیزچشم دوست فتادم به کامه دل دشمناحِـبّـتی هَجَرونی کما تَشاء عَداتی (9)فراقنامه سعدی عجب که در تو نگیردو ان شَکـَوتُ الی الطیر ِنُحنَ فِی الوکرات (10)1- (گوارایی) چشمه ها را از سواران سرگردان در دشت ها بپرس.2- اگر از نزد من بروی روز و شبم تفاوتی نمی کند (مساوی است).3- زمان (بسیار) گذشته است ولی دلم می گوید که تو خواهی آمد.4- که همانا چشمه حیات در تاریکی ها یافت می شود (تفتّش: فعل مجهول بر وزن تُفعَّلُ از باب تفعیل)5- چقدر زندگی مرا تلخ می کنی حال آنکه تو صاحب شهد (شیرین) هستی.6- بوی دوستی را از خاک کوچه...

اصطلاح شعر آزاد و شعر سپيدiنمي دانم دقيقا اصطلاح شعر آزاد و شعر سپيد در چه تاريخي وارد زبان پارسي شده است. آنچه مسلم است اين است كه هر دو اصطلاح  ترجمهء blank verse و free verseانگليسي است ولي ما، امروزه، هيچ يك از اين دو اصطلاح را به آن معنايي كه فرنگي ها به كار مي برند، به كار نمي بريم.شعر آزاد، در اصطلاح اروپائي آن، عبارت است از نوعي ساختارِ منظوم به نظمِ غير عروضي و غالبا بدون قافيه كه در زبان فرانسوي به آن verse librev مي گويند و فاقد عروض رسمي و تساوي طوليِ مصراع هاست و تكيهء آن بيشتر بر وزن طبيعي گفتار در زبان است و ايقاع هايي كه نتيجه همخوانيِ صوتيِ هجاهاي تكيه دار و بي تكيه است.در شعرِ آزاد قافيه ممكن است وجود داشته باشد و ممكن است نداشته باشد. اگر هم قافيه اي در شعر آزاد ظاهر شود، به شيوه اي آزاد خواهد بود، با آزادي كامل. در شعر رسمي و معمولي واحد شعر را مصراع يا «پا» foot تشكيل مي دهد و در شعر آزاد «واحد» ها وسيع تر از اين حدود است و گاه تا حدّ يك فقره ( پاراگراف) يا يك stroph توسعه مي يابند( اصطلاح اخير، از اصطلاحات شعر يوناني است: يك قطعه، يك پاره و...)شعر آزاد به عنوان يك «شعر» هرگز نمي تواند «آزاد» باشد زيرا مفهوم بي قيدي با هنر ارتباطي ندارد و در هر اثر هنري نظامي ويژه و نظمي استوار بايد وجود داشته باشد، همان كه حكيم ناصر خسرو بدان اشاره كرده و گفته است:نظمي ست هر ن کوچه...

شعر پریسکه چیستپریسکه قالب جدید شعر کوتاهی است که در مورخه ۱۸/۸/۱۳۹۱ به شماره ثبت ۵۸۷۱ توسط وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی جمهوری اسلامی ایران ثبت شده است. معنی لغوی پریسکه ، جرقه آتش است که در پارسی میانه مورد استفاده قرار می گرفته است. تعریف: شعر پریسکه با تصویر سازی ، ایهام ، کنایه ، ایما و اشاره ، سعی دارد داستان و مفهوم را  با کمی در ذهن خواننده شعله ور نماید مشخصات پریسکه ۱-  حداکثر در ۴ بند،  فصل یا مصرع است توضیح :  هر جا جمله به ساکن یا مکث رسید به فصل بعد می رود  و جمع فصل ها از ۴ تجاوز نمی کند  ۲- موجز است توضیح :  کلمات و افعال اضافی و تکراری در آن وجود ندارد و با حداقل کلمات و افعال سروده می شود  ۳- ساده است توضیح :  در پریسکه  از کلمات و جملاتی که برای عموم قابل درک نیست استفاده نمی شود  بلکه از ساده ترین کلمات و جملات استفاده می شود  ۴- بر اساس منطق است توضیح :  مفهوم این شعر بر اساس موارد منطقی توجیه و بیان می شود . و شعر از رویداد ها و اتفاقات منطقی و ملموس به مفهوم یا احساس می رسد  ۵-  دارای ارتباط عمودی در فصل ها است توضیح :  همه فصل ها یا بندها در کل یک معنی و مفهوم را می رسانند  و از پراکنده گویی در هر مصرع به طوری که یک فصل ارتباطی با فصلهای دیگر نداشته باشد و معنی دیگری بدهد جلوگیری میشود .نقاط وصل  بین بندها  کلماتِ داخل فصلها هستند که  باید باهم نسبت منطقی داشته کوچه...